Hoe vind je het evenwicht tussen ‘het verleden laten leven’ en een kunstwerk van deze tijd scheppen?

Ik hou van zeventiende eeuwse muziek. Er is nauwelijks grilliger muziek te bedenken. Emoties voeren de boventoon, niet alleen in dat wat de componist bewogen heeft, maar ook bij de uitvoerenden, en elke dag weer anders, precies zoals het leven is. Het reproduceren van de zieleroerselen van de zeventiende eeuwer is naar mijn idee onmogelijk. Maar het feit dát we weten dat emoties belangrijk waren geeft mij de ruimte mijn eigen weg van gevoelens en emoties te volgen. Niets staat vast, daardoor is ieder concert uniek. Tijdens een repetitieproces krijgt iedere noot stap voor stap een inhoud en affekt, iedere noot doet er toe. Het is een ontdekkingstocht. Lidewij van der Voort