Ben je als musicus ook acteur?

Als acteur probeer je je zo goed mogelijk in te leven in het personage dat je moet spelen. Pas als dat goed lukt, overtuig je je publiek. Dat geldt nadrukkelijk ook voor het uitvoeren van zeventiende eeuwse muziek. Je kunt niet volstaan met een perfecte, foutloze uitvoering. Zeventiende eeuwse muziek vraagt er om doorvoeld te worden. Als violist moet ik acteren; mijn publiek meenemen in dat wat ik voel, en uitdruk door onder andere oogopslag en beweging. Het gaat om de retoriek, het verhaal dat ik wil vertellen. Met behulp van de affecten. We hebben de neiging te denken dat het puur om de partituur, de compositie moet gaan. En dat persoonlijke gevoelens en emoties er niet te doen. Niets is minder waar. En daarom voel ik me meer en meer aangetrokken tot kleine, intieme concerten. Het publiek kan iedere beweging en gelaatsuitdrukking van mij zien, en ik laat me weer leiden door de reactie van het publiek. Deze interactie is zo inspirerend en zorgt ervoor dat een concert vandaag nooit op dat van gisteren lijkt. Iedere dag zijn de omstandigheden en de dynamiek uniek. Lidewij van der Voort